تسلیت در احادیث اهل بیت علیهم السلام
#تسليت _ دادن به سوگوار
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
من عَزّى مُصابا كانَ لَهُ مِثلُ أجرِهِ .
هر كه سوگوارى را #تسليت دهد، همانند اجر او داشته باشد.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
مَن عَزّى أخاهُ المُؤمِنَ في (مِن) مُصيبَةٍ كَساهُ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ حُلَّةً خَضراءَ يُحبَرُ بِها يَومَ القِيامَةِ .
هر كه برادر مؤمن خود را در سوگى #تسلّى دهد، خداوند عزّ و جلّ در روز قيامت حلّه اى سبز رنگ و شادى آور بر او بپوشاند.
امام على عليه السلام :
مَن عَزَّى الثَّكلى أظَلَّهُ اللّه ُ في ظِلِّ عَرشِهِ يَومَ لا ظِلَّ إلاّ ظِلُّهُ .
هر كه مادر فرزند مرده اى را تسلّى دهد، خداوند در آن روزى كه هيچ سايه اى جز سايه عرش او نيست، وى را در سايه عرش خود جاى دهد.
امام على عليه السلام :
التَّعزِيَةُ تُورِثُ الجَنَّةَ .
#تسليت_دادن، بهشت را به ارمغان مى آورد.
امام صادق عليه السلام :
كَفاكَ مِنَ التَّعزِيَةِ بأن يَراكَ صاحِبُ المُصيبَةِ .
براى تسليت گفتن، همين اندازه كافى است كه صاحب مصيبت تو را ببيند.

آنچه در تسليت دادن به سوگوار گفته مى شود
امام على عليه السلام :
كانَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله إذا عَزّى قالَ : آجَرَكُمُ اللّه ُ و رَحِمَكُم ، و إذا هَنَّأ قالَ : بارَكَ اللّه ُ لَكُم و بارَكَ عَلَيكُم .
رسول خدا صلى الله عليه و آله هرگاه تسليت مى داد، مى فرمود: خداوند پاداشتان دهد و شما را مشمول رحمت خويش گرداند. و هر گاه تبريك مى گفت، مى فرمود: خداوند به شما بركت دهد و مبارك گرداند.
مسكّن الفؤاد:
لَمّا قُبِضَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله أحدَقَ بِهِ أصحابُهُ فبَكَوا حَولَهُ ، وَ اجتَمَعوا ، فدَخَلَ رَجُلٌ أشهَبُ اللِّحيَةِ ، جَسيمٌ صَبيحٌ ، فتَخَطّى رِقابَهُم فبَكى ، ثُمّ التَفَتَ إلى أصحابِ رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله فقالَ : إنَّ في اللّه ِ عَزاءً مِن كُلِّ مُصيبَةٍ ، و عِوَضا مِن كُلِّ فائتٍ ، و خَلَفا مِن كُلِّ هالِكٍ ، فإلَى اللّه ِ فأنِيبوا ، و إلَيهِ فارغَبوا ، و نَظَرَهُ إلَيكُم في البَلاءِ فَانظُروا ؛ فإنَّ المُصابَ مَن لَم يُؤجَرْ ، و انصَرَفَ
فقالَ بَعضُهُم لِبَعضٍ : تَعرِفونَ الرَّجُلَ ؟ فقالَ عَلِيٌّ عليه السلام : نَعَم ، هذا أخو رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله الخِضرُ عليه السلام
وقتى رسول خدا صلى الله عليه و آله در گذشت، اصحاب بر گردش حلقه زدند و پيرامونش گريستند و همگى جمع شدند. مردى كه محاسنى جو گندمى داشت و تنومند و خوش سيما بود وارد شد و جمعيت را شكافت و جلو آمد و گريست. آن گاه رو به اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله كرد و گفت: خداى را در هر سوگى تسليتى است و براى هر از دست رفته اى عوض مى دهد و براى هر رفته اى جايگزينى قرار مى دهد. پس، به خداوند روى كنيد و به او بگراييد. و در هنگام بلا به شما مى نگرد [كه آيا بيتابى يا صبر مى كنيد]، پس مواظب باشيد؛ زيرا مصيبت ديده [واقعى] كسى است كه اجرى نصيبش نشود
اصحاب از يكديگر پرسيدند: اين مرد را مى شناسيد؟ على عليه السلام فرمود: آرى؛ اين برادر رسول خدا صلى الله عليه و آله خضر عليه السلام است.

امام باقر عليه السلام :
تَعزِيَةُ المُسلِمِ لِلمُسلِمِ بِقَريبِهِ الذِّمّيِّ استِرجاعٌ عِندَهُ ، و تَذكِرَةٌ بِالمَوتِ و ما بَعدَهُ ، و نَحوُ هذا الكَلامِ .
تسليت گفتن مسلمان به مسلمان در مرگ خويشاوند نا مسلمان ذمّيش، چنين باشد كه در حضور او استرجاع كند (انا للّه و انّا اليه راجعون بگويد) و مرگ و بعد از مرگ را يادآورى نمايد و سخنانى از اين قبيل.
امام صادق عليه السلام ـ در تسليت به عدّه اى سوگوار ـ فرمود :
جَبَرَ اللّه ُ وَهنَكُم ، و أحسَنَ عَزاكُم ، و رَحِمَ مُتَوَفّاكُم .
خداوند اين ضايعه شما را جبران كند و به نيكى تسليتتان دهد و از دست رفته شما را رحمت كند.
تبريك گفتن به سوگوار سزاوارتر از تسليت گفتن است!
امام صادق عليه السلام :
لا تَعُدَّنَّ مُصيبَةً اُعطِيتَ عَلَيها الصَّبرَ ، و استَوجَبتَ عَلَيها مِنَ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ الثَّوابَ ، إنَّما المُصيبَةُ الّتي يُحرَمُ صاحِبُها أجرَها و ثَوابَها إذا لَم يَصبِرْ عِندَ نُزولِها .
مصيبتى را كه نعمتِ صبر در برابر آن به تو داده شده و به سبب آن مستوجب پاداش خداوند عزّ و جلّ شده اى، نبايد مصيبت بشمار آورى؛ مصيبت آن است كه مصيبت ديده، به سبب صبر نكردن بر آن، از اجر و ثوابش محروم شود.
امام رضا عليه السلام ـ در تسليت به حسن بن سهل ـ فرمود :
التَّهنِئَةُ بِآجِلِ الثَّوابِ أولى مِن التَّعزِيَةِ عَلى عاجِلِ المُصيبَةِ .
تبريك گفتن براى ثواب آخرت، سزاوارتر از تسليت گفتن براى سوگوارى دنياست.

میزان الحکمه،جلد هفتم.